Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bağ-bağça — is. Bağlıq və güllük yer. Cuma baxımsız qalmış bağ bağçalara göz yetirirdi. Ə. Ə.. Boz dağları meşə örtdü, sahilləri gül; Bağ bağçaya şeh çilədi nazəndə səhər. Ə. Cəm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağ-bərə — is. Ev yanında bağ bağça. Elə gəl, elə get bağ bərəsindən; Bülbüllər ürküşüb, gül inciməsin. A. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağça-bağ — is. Güllük, çiçəklik. Ürəksiz əkilən yerlər saralar; Şitillər boy atıb bağça bağ olmaz. S. V.. Qış ayazdan bitkiləri saxlayıb; Şeh salırsız bağça bağa, buludlar! H. K. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağça — is. 1. Kiçik bağ, həyət bağı. Ay çıxıb bağçanı işıqlatmışdı. Ə. M.. Şirin bağçada səndəl üstündə oturmuşdu. İ. Ə.. 2. məc. Güllük, çiçəklik. Bu otağın pəncərələri . . qarşıdakı qızılgül bağçasına açılırdı. S. R.. 3. Məktəb yaşına çatmamış uşaqlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hədiqə — ə. bağ, bağça meyvə bağı, meyvəlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məşiyət — (Ağdam) məişət, bağ bağça, dirrik. – O, yaman məşiyət düzəltmişdi, bir su dərdinnən yanıb əldən gedifdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
rövzə — ə. 1) axar suyu və çəmənliyi olan bağ; bağça; 2) m. behişt, cənnət. Rövzei rizvan cənnət bağı, behişt bağı ə. şiə imamlarının ölümünə həsr olunmuş şeir; mərsiyə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayrı — 1. zərf Xüsusi, tək, başqası ilə bağlı olmayaraq, müstəqil, özbaşına. O, ataanasından ayrı yaşayır. Ayrı gəzib dolanmaq. Ayrı düşmək – aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq, əlaqəsini itirmək. Ailədən ayrı düşmək. – Vətəndən ayrı düşüb indi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köşk — is. 1. Bağ bağça içində tikilmiş bəzəkli ev; imarət, qəsr, kaşanə. Pir Osman küçəsindən gələn dəstə Xərabat məhəlləsinin tinində durub ikimərtəbəli köşkün pəncərəsindən eşidilən musiqi və nəğmələri dinləyir. M. S. O.. Heydərbaba, alçaqların köşk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
malikanə — is. <ər. malik və fars. . . . anə> Mülkədar mülkü, mülkədara məxsus ev və ona yapışıq bağ, bağça və s. <Qatır Məmməd:> Əlyar xanın atlıları kənddən üzüaşağı enir, xanın qonşu kənddəki malikanəsinə qayıdırdılar. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saç-saqqal — is. Başda, üzdə olan tüklər. Saç saqqalını vurdurmaq. – <Hüseyn:> Mən sizi 6 7 ay əvvəl bir kişi ilə bərabər gəzən görərdim. Onun yıpranmış vücudu, bozarmış saç saqqalı yaşının əllidən artıqlığını bildirirdi. S. H.. Saç saqqalında bir dənə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
